ఇది సమీప పరిధిలో సీమాంధ్ర ఎదుర్కొనే సమస్యలగురించి ఆలోచించాల్సిన సమయం

విభజన తరువాత శీఘ్ర కాలం లో సీమాంధ్ర ఎదుర్కొనే పరిస్థితులు ఏమిటి?
(1) ప్రభుత్వ ఖర్చులు పెరుగుతాయి (ఈ సమస్య తెలంగాణావారికి కూడా ఉంటుందనుకోండి). విభజన జరిగినా మంత్రుల సంఖ్య తగ్గదు (సంఖ్య తగ్గితే కాంగ్రెస్ నిలబడలేదు). అందుచేత దాదాపుగా ఇంతకుముందు ఉన్న పరిమాణం లోనే ఉన్న ప్రభుత్వానికి, అలాగే కొత్తగా ఏర్పడే ఉన్నతాధికారుల జీతభత్యాల భారం (ఎక్కువ ఖర్చు) తక్కువమంది ప్రజలు భరించాల్సి ఉంటుంది. కాబట్టి పన్నులు పెరిగే అవకాశం ఉంది, లేదా సంక్షేమ పథకాలకి కోతపడే అవకాశం ఉంది. ఈ విషయంలో మన నాయకులు కేంద్రం నుంచి ఎంతవరకూ సాయం రాబడతారో తెరపై చూడాల్సిందే.
(2) విద్యార్థులకు కొంచెం కష్టకాలం. హైదరాబాదు ప్రాంతం లో ఉన్న కళాశాలల్లో కొన్నాల్లవరకైన ప్రవేశాలు దొరుకుతాయో లేదో చూడాలి. హైదరాబాదు ఉమ్మడి రాజధానిగా ఉన్న కొన్నాళ్ళవరకైనా ఆ ప్రాంత
కళాశాలలలో విద్యార్థులకు అవకాశం ఉండాలి. ఈ విషయం లో ప్రభుత్వ స్పష్టత అవసరం. ఈలోగా అంధ్రా/వెంకటేశ్వర విశ్వవిద్యాలయాలను మరింత బలపరచాల్సిన అవసరం ఉంది. రాజ్య నిర్మాణానికి
నిపుణులైన వ్యక్తులు తయారవ్వాలంటే విద్య కీలకం. ఈ విషయం మన నాయకులు మర్చిపోయినా విద్యార్థులు, యువత మాత్రం తప్పని సరిగా గుర్తుంచుకోవాలి.
(3) ఇక మిగిలింది ఉద్యోగాలు. ప్రభుత్వ ఉద్యోగాలలో ఇప్పటికే ఉన్నవారు భయపడాల్సిన అవసరం లేదు. ఎందుకంటే ఎక్కడో ఒకదగ్గర వాల్లని కూర్చోబెట్టాల్సిన బాధ్యత ప్రభుత్వానికి ఉంది. లేకపోతే
పోరాడటానికి వాళ్ళకి సంఘాలు ఎలాగూ ఉన్నాయి. కొంతమందికి స్థాన చలనం తప్పకపోవచ్చు. దానికి సిధ్ధపడాలి. ఇక ప్రైవేటు ఉద్యోగాలు. ప్రైవేటు కంపెనీలకి కావలసింది పనితనమే కాని ప్రాంతాలతో పని
లేదు. ఇవాల చెన్నై/పూనే/బెంగలూరు/బొంబాయి లాంటి నగరాలలో తెలుగువారు పనిచేయటం లేదా. అటువంటపుడు హైద్రరాబాదులో ఎందుకు పని చెయ్యలేరు? ఖచ్చితంగా చెయ్యగలరు. నైపుణ్యం
ఉన్నవారిని విభేదాలు వివాదాలతో తరిమేస్తే అది కంపెనీకే నష్టం అవుతుంది. అటువంటపుడు కంపెనీ మూతపడటమో లొకేషన్ మార్చుకోవటమో చెయ్యక తప్పదు. అందుచేత నేను చెప్పేదేమిటంటే
(ముఖ్యంగా విద్యార్థులకు) తమ నైపుణ్యం (skills) పెంచుకోవటం ద్వారా ప్రైవేటు ఉద్యోగాలు సాధించుకోవాలి. గత కొన్నేళ్ళుగా ప్రభుత్వమూ మనకి ఉద్యోగాలు ఇచ్చింది ఎలాగూ లేదు. ప్రైవేటు ఉద్యోగాలే గతి అవుతున్నాయి.

long term లో సీమాంధ్ర అభివృధ్ధికి ఉన్న అవకాశాలు మరో టపాలో.